พระบรมราโชบาย รัชการที่ 10 ด้านการศึกษา

พระบรมชาโยบายด้านการศึกษาของในหลวง รัชกาลที่ 10

รัชกาลที่ 10 เสด็จขึ้นครองราชย์วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2559 และเมื่อ วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2560 รัชกาลที่ 10 ท่านรับสั่งให้รัฐมนตรีเข้าเฝ้า ท่านมีพระราชประสงค์ที่จะเห็นลูกหลานมีการศึกษาของไทย ที่ สร้างพื้นฐานให้ผู้เรียนที่ดี 4 ด้าน คือ

1) ทัศนะคติที่ถูกต้องบ้านเมือง
2) มีพื้นฐาน ชีวิตที่มั่นคง มีคุณธรรม
3) มีงานทำ มีอาชีพ
4) เป็นพลเมืองดี

ศาสตราจารย์นายแพทย์เกษม วัฒนชัย ได้อัญเชิญพระบรมราโชบายด้านการศึกษาของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัววชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร เป็นพระบรมราโชบายที่ครูทุกคนควรทราบและน้อมนำมาปฏิบัติ 

การศึกษาต้องมุ่งสร้างพื้นฐานให้แก่ผู้เรียน 4 ด้าน

1.มีทัศนคติที่ถูกต้องต่อบ้านเมือง ข้อนี้มีคำขยายว่า ต้องมีความรู้ความเข้าใจที่มีต่อชาติบ้านเมือง  ยึดมั่นในศาสนา  มั่นคงในสถาบันพระมหากษัตริย์  และมีความเอื้ออาทรต่อครอบครัวและชุมชนของตน

2. มีพื้นฐานชีวิตที่มั่นคง มีคุณธรรม  ข้อนี้มีคำขยายว่า ให้รู้จักแยกแยะสิ่งที่ผิด-ที่ถูก  สิ่งชั่ว-สิ่งดี  เพื่อปฏิบัติแต่สิ่งที่ชอบที่ดีงาม  ปฏิเสธสิ่งที่ผิดที่ชั่ว  เพื่อสร้างคนดีให้แก่บ้านเมือง

3.มีงานทำ มีอาชีพ ข้อนี้มีคำขยายว่า  ต้องให้เด็กรักงาน สู้งาน  ทำงานจนสำเร็จ  อบรมให้เรียนรู้การทำงาน  ให้สามารถเลี้ยงตัวและเลี้ยงครอบครัวได้

4. เป็นพลเมืองดี ข้อนี้มีคำขยายว่า  การเป็นพลเมืองดีเป็นหน้าที่ของทุกคน  สถานศึกษาและสถานประกอบการต้องส่งเสริมให้ทุกคนมีโอกาสทำหน้าที่พลเมืองดี  การเป็นพลเมืองดีหมายถึงการมีน้ำใจ  มีความเอื้ออาทร  ต้องทำงานอาสาสมัคร  งานบำเพ็ญประโยชน์  “เห็นอะไรที่จะทำเพื่อบ้านเมืองได้ก็ต้องทำ”

 พระบรมราโชบายทั้งหมดนี้  ไม่ใช่สิ่งที่ยากเกินกว่าครูจะทำและสั่งสอนศิษย์ให้ทำได้  หากครูตั้งใจสร้างศิษย์ให้ได้ผลตามพระบรมราโชบายทั้ง 4 ข้อนี้ ก็จะทำให้ชาติบ้านเมืองเจริญ  ไม่มีคนที่นิ่งดูดายปล่อยให้เกิดความชั่ว ความไม่ดีในบ้านเมือง  ที่สำคัญประการหนึ่งคือ  การรู้จักแยกแยะสิ่งที่ถูกที่ผิด  สิ่งที่ดีที่ชั่ว  และเลือกรับเลือกทำแต่ทางที่ถูกที่ดี  เด็กไทยควรรู้จักใช้วิจารณญาณของตน ไม่ตามแฟชั่นตามสังคมโดยไร้สติ.  อีกประการหนึ่งที่ควรน้อมนำมาใส่เกล้าฯ คือ พระบรมราโชบายที่ว่า  เห็นอะไรที่ควรทำเพื่อบ้านเมืองก็ต้องทำ  คนไทยเห็นอะไรที่ควรทำเพื่อบ้านเมืองก็ต้องลงมือทำ ไม่ปล่อยให้ผ่านไปด้วยความคิดว่า “ธุระไม่ใช่”